Definify.com
Definition 2025
proconsulatus
proconsulatus
Latin
Noun
prōcōnsulātus m (genitive prōcōnsulātūs); fourth declension
- the proconsulate, proconsulship; the office of proconsul
 - a propaetorship
 
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | prōcōnsulātus | prōcōnsulātūs | 
| genitive | prōcōnsulātūs | prōcōnsulātuum | 
| dative | prōcōnsulātuī | prōcōnsulātibus | 
| accusative | prōcōnsulātum | prōcōnsulātūs | 
| ablative | prōcōnsulātū | prōcōnsulātibus | 
| vocative | prōcōnsulātus | prōcōnsulātūs | 
Related terms
Descendants
- English: proconsulate
 
References
- proconsulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - proconsulatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “proconsulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.