Definify.com

Definition 2024


prodicens

prodicens

Latin

Participle

prōdīcēns m, f, n (genitive prōdīcentis); third declension

  1. defering

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative prōdīcēns prōdīcentēs prōdīcentia
genitive prōdīcentis prōdīcentium
dative prōdīcentī prōdīcentibus
accusative prōdīcentem prōdīcēns prōdīcentēs prōdīcentia
ablative prōdīcente, prōdīcentī1 prōdīcentibus
vocative prōdīcēns prōdīcentēs prōdīcentia

1When used purely as an adjective.