Definify.com
Definition 2025
promittens
promittens
Latin
Participle
prōmittēns m, f, n (genitive prōmittentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | ||
| genitive | prōmittentis | prōmittentium | |||
| dative | prōmittentī | prōmittentibus | |||
| accusative | prōmittentem | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | |
| ablative | prōmittentī | prōmittentibus | |||
| vocative | prōmittēns | prōmittentēs | prōmittentia | ||