Definify.com
Definition 2025
pronunciatus
pronunciatus
Latin
Participle
prōnūnciātus m (feminine prōnūnciāta, neuter prōnūnciātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | prōnūnciātus | prōnūnciāta | prōnūnciātum | prōnūnciātī | prōnūnciātae | prōnūnciāta | |
| genitive | prōnūnciātī | prōnūnciātae | prōnūnciātī | prōnūnciātōrum | prōnūnciātārum | prōnūnciātōrum | |
| dative | prōnūnciātō | prōnūnciātō | prōnūnciātīs | ||||
| accusative | prōnūnciātum | prōnūnciātam | prōnūnciātum | prōnūnciātōs | prōnūnciātās | prōnūnciāta | |
| ablative | prōnūnciātō | prōnūnciātā | prōnūnciātō | prōnūnciātīs | |||
| vocative | prōnūnciāte | prōnūnciāta | prōnūnciātum | prōnūnciātī | prōnūnciātae | prōnūnciāta | |
References
- PRONUNCIATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)