Definify.com
Definition 2025
prosodia
prosodia
See also: prosódia
Finnish
Noun
prosodia
Declension
| Inflection of prosodia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | prosodia | prosodiat | |
| genitive | prosodian | prosodioiden prosodioitten | |
| partitive | prosodiaa | prosodioita | |
| illative | prosodiaan | prosodioihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | prosodia | prosodiat | |
| accusative | nom. | prosodia | prosodiat | 
| gen. | prosodian | ||
| genitive | prosodian | prosodioiden prosodioitten prosodiainrare | |
| partitive | prosodiaa | prosodioita | |
| inessive | prosodiassa | prosodioissa | |
| elative | prosodiasta | prosodioista | |
| illative | prosodiaan | prosodioihin | |
| adessive | prosodialla | prosodioilla | |
| ablative | prosodialta | prosodioilta | |
| allative | prosodialle | prosodioille | |
| essive | prosodiana | prosodioina | |
| translative | prosodiaksi | prosodioiksi | |
| instructive | — | prosodioin | |
| abessive | prosodiatta | prosodioitta | |
| comitative | — | prosodioineen | |
Latin
Etymology
Borrowing from Ancient Greek προσῳδῐ́ᾱ (prosōidíā, “a song with an accompaniment”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proˈsoː.di.a/, [prɔˈsoː.di.a]
Noun
prosōdia f (genitive prosōdiae); first declension
-  prosody
-  Classicorum auctorum e Vaticanicis codicibus editorum tomus V., Rome, 1833, p.594:
- Prosodia est signum sermonis iter rectum faciens legenti. Sunt autem prosodiae decem, acutus, gravis, circumflexus, longa, brevis, dasia, psile, apostrophus, hyphen, hypodiastole.
 
 
-  Classicorum auctorum e Vaticanicis codicibus editorum tomus V., Rome, 1833, p.594:
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | prosōdia | prosōdiae | 
| genitive | prosōdiae | prosōdiārum | 
| dative | prosōdiae | prosōdiīs | 
| accusative | prosōdiam | prosōdiās | 
| ablative | prosōdiā | prosōdiīs | 
| vocative | prosōdia | prosōdiae | 
References
- prosodia in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “prosodia”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
Spanish
Etymology
From Latin prosōdia, from Ancient Greek προσῳδία (prosōidía), from πρός (prós, “to”) + ᾠδή (ōidḗ, “song”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.ˈso.ðja/
Noun
prosodia f (uncountable)
- (linguistics, poetry) prosody
Synonyms
- (poetry): métrica f