Definify.com

Definition 2024

prowokować impf ‎(perfective sprowokować)

Conjugation of prowokować impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		prowokować
present tense	1st	prowokuję			prowokujemy
	2nd	prowokujesz			prowokujecie
	3rd	prowokuje			prowokują
past tense	1st	prowokowałem	prowokowałam		prowokowaliśmy	prowokowałyśmy
	2nd	prowokowałeś	prowokowałaś		prowokowaliście	prowokowałyście
	3rd	prowokował	prowokowała	prowokowało	prowokowali	prowokowały
future tense	1st	będę prowokował¹	będę prowokowała¹		będziemy prowokowali¹	będziemy prowokowały¹
	2nd	będziesz prowokował¹	będziesz prowokowała¹		będziecie prowokowali¹	będziecie prowokowały¹
	3rd	będzie prowokował¹	będzie prowokowała¹	będzie prowokowało¹	będą prowokowali¹	będą prowokowały¹
conditional	1st	prowokowałbym	prowokowałabym		prowokowalibyśmy	prowokowałybyśmy
	2nd	prowokowałbyś	prowokowałabyś		prowokowalibyście	prowokowałybyście
	3rd	prowokowałby	prowokowałaby	prowokowałoby	prowokowaliby	prowokowałyby
imperative	1st	—			prowokujmy
	2nd	prowokuj			prowokujcie
	3rd	niech prowokuje			niech prowokują
active adjectival participle		prowokujący	prowokująca	prowokujące	prowokujący	prowokujące
passive adjectival participle		prowokowany	prowokowana	prowokowane	prowokowani	prowokowane
contemporary adverbial participle		prowokując
impersonal past		prowokowano
verbal noun		prowokowanie
¹or: będę prowokować, będziesz prowokować etc.