Definify.com
Definition 2025
pudir
pudir
Catalan
Verb
pudir (first-person singular present pudo, past participle pudit)
- to stink, to smell
- to be revolting, disgusting, offensive
Conjugation
Conjugation of pudir (third conjugation without -eix- infix)
| infinitive | pudir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | pudint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | pudit | pudida | |||||
| plural | pudits | pudides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | pudo | puts | put | pudim | pudiu | puden | |
| imperfect | pudia | pudies | pudia | pudíem | pudíeu | pudien | |
| future | pudiré | pudiràs | pudirà | pudirem | pudireu | pudiran | |
| preterite | pudí | pudires | pudí | pudírem | pudíreu | pudiren | |
| conditional | pudiria | pudiries | pudiria | pudiríem | pudiríeu | pudirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | pudi | pudis | pudi | pudim | pudiu | pudin | |
| imperfect | pudís | pudissis | pudís | pudíssim | pudíssiu | pudissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | put | pudi | pudim | pudiu | pudin | ||
Related terms
References
- Institut d'Estudis Catalans (1995). Diccionari de la llengua catalana (4th edition). ISBN 84-412-2477-3.