Definify.com
Definition 2025
puditus
puditus
Latin
Participle
puditus m (feminine pudita, neuter puditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | puditus | pudita | puditum | puditī | puditae | pudita | |
| genitive | puditī | puditae | puditī | puditōrum | puditārum | puditōrum | |
| dative | puditō | puditō | puditīs | ||||
| accusative | puditum | puditam | puditum | puditōs | puditās | pudita | |
| ablative | puditō | puditā | puditō | puditīs | |||
| vocative | pudite | pudita | puditum | puditī | puditae | pudita | |
References
- PUDITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)