Definify.com
Definition 2025
puncturus
puncturus
Latin
Participle
punctūrus m (feminine punctūra, neuter punctūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | punctūrus | punctūra | punctūrum | punctūrī | punctūrae | punctūra | |
| genitive | punctūrī | punctūrae | punctūrī | punctūrōrum | punctūrārum | punctūrōrum | |
| dative | punctūrō | punctūrō | punctūrīs | ||||
| accusative | punctūrum | punctūram | punctūrum | punctūrōs | punctūrās | punctūra | |
| ablative | punctūrō | punctūrā | punctūrō | punctūrīs | |||
| vocative | punctūre | punctūra | punctūrum | punctūrī | punctūrae | punctūra | |