Definify.com
Definition 2025
punitio
punitio
Latin
Noun
pūnītiō f (genitive pūnītiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | pūnītiō | pūnītiōnēs |
| genitive | pūnītiōnis | pūnītiōnum |
| dative | pūnītiōnī | pūnītiōnibus |
| accusative | pūnītiōnem | pūnītiōnēs |
| ablative | pūnītiōne | pūnītiōnibus |
| vocative | pūnītiō | pūnītiōnēs |
Related terms
Descendants
- English: punition
- French: punition
- Italian: punizione
- Norman: peunnition
- Portuguese: punição
References
- punitio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PUNITIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “punitio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.