Definify.com
Definition 2025
pynda
pynda
Icelandic
Alternative forms
Verb
pynda (weak verb, third-person singular past indicative pyndaði, supine pyndað)
- to torture
 
Conjugation
pynda — active voice (germynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að pynda | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
pyndað | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
pyndandi | ||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég pynda | við pyndum |  present  (nútíð)  | 
ég pyndi | við pyndum | 
| þú pyndar | þið pyndið | þú pyndir | þið pyndið | ||
| hann, hún, það pyndar | þeir, þær, þau pynda | hann, hún, það pyndi | þeir, þær, þau pyndi | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég pyndaði | við pynduðum |  past  (þátíð)  | 
ég pyndaði | við pynduðum | 
| þú pyndaðir | þið pynduðuð | þú pyndaðir | þið pynduðuð | ||
| hann, hún, það pyndaði | þeir, þær, þau pynduðu | hann, hún, það pyndaði | þeir, þær, þau pynduðu | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
pynda (þú) | pyndið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyndaðu | pyndiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyndast — mediopassive voice (miðmynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að pyndast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
pyndast | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
 pyndandist **  ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses  | 
||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég pyndast | við pyndumst |  present  (nútíð)  | 
ég pyndist | við pyndumst | 
| þú pyndast | þið pyndist | þú pyndist | þið pyndist | ||
| hann, hún, það pyndast | þeir, þær, þau pyndast | hann, hún, það pyndist | þeir, þær, þau pyndist | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég pyndaðist | við pynduðumst |  past  (þátíð)  | 
ég pyndaðist | við pynduðumst | 
| þú pyndaðist | þið pynduðust | þú pyndaðist | þið pynduðust | ||
| hann, hún, það pyndaðist | þeir, þær, þau pynduðust | hann, hún, það pyndaðist | þeir, þær, þau pynduðust | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
pyndast (þú) | pyndist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| pyndastu | pyndisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
pyndaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
|  strong declension  (sterk beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
pyndaður | pynduð | pyndað | pyndaðir | pyndaðar | pynduð | |
|  accusative  (þolfall)  | 
pyndaðan | pyndaða | pyndað | pyndaða | pyndaðar | pynduð | |
|  dative  (þágufall)  | 
pynduðum | pyndaðri | pynduðu | pynduðum | pynduðum | pynduðum | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
pyndaðs | pyndaðrar | pyndaðs | pyndaðra | pyndaðra | pyndaðra | |
|  weak declension  (veik beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
pyndaði | pyndaða | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
|  accusative  (þolfall)  | 
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
|  dative  (þágufall)  | 
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
pyndaða | pynduðu | pyndaða | pynduðu | pynduðu | pynduðu | |
Derived terms
- pynding
 
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.