Definify.com

Definition 2024

raczyć impf ‎(perfective uraczyć)

(often sarcastic) to wish to do something; to be so kind to do something; to deign

Nie raczył nawet nas powiadomić, że wyjeżdza.
He wasn't even so kind to inform us that he's leaving.

Pan raczy żartować!
Surely you're joking, sir!
to provide food or drink; to regale, to treat
Gospodarz raczył gości najlepszym winem.
The host provided the best wine to his guests.

Conjugation of raczyć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		raczyć
present tense	1st	raczę			raczymy
	2nd	raczysz			raczycie
	3rd	raczy			raczą
past tense	1st	raczyłem	raczyłam		raczyliśmy	raczyłyśmy
	2nd	raczyłeś	raczyłaś		raczyliście	raczyłyście
	3rd	raczył	raczyła	raczyło	raczyli	raczyły
future tense	1st	będę raczył¹	będę raczyła¹		będziemy raczyli¹	będziemy raczyły¹
	2nd	będziesz raczył¹	będziesz raczyła¹		będziecie raczyli¹	będziecie raczyły¹
	3rd	będzie raczył¹	będzie raczyła¹	będzie raczyło¹	będą raczyli¹	będą raczyły¹
conditional	1st	raczyłbym	raczyłabym		raczylibyśmy	raczyłybyśmy
	2nd	raczyłbyś	raczyłabyś		raczylibyście	raczyłybyście
	3rd	raczyłby	raczyłaby	raczyłoby	raczyliby	raczyłyby
imperative	1st	—			raczmy
	2nd	racz			raczcie
	3rd	niech raczy			niech raczą
active adjectival participle		raczący	racząca	raczące	raczący	raczące
passive adjectival participle		raczony	raczona	raczone	raczeni	raczone
contemporary adverbial participle		racząc
impersonal past		raczono
verbal noun		raczenie
¹or: będę raczyć, będziesz raczyć etc.

raczyć się ‎(“enjoy”)