Definify.com
Definition 2025
ranić
ranić
Polish
Verb
ranić impf (perfective zranić)
Conjugation
Conjugation of ranić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | ranić | |||||
| present tense | 1st | ranię | ranimy | |||
| 2nd | ranisz | ranicie | ||||
| 3rd | rani | ranią | ||||
| past tense | 1st | raniłem | raniłam | raniliśmy | raniłyśmy | |
| 2nd | raniłeś | raniłaś | raniliście | raniłyście | ||
| 3rd | ranił | raniła | raniło | ranili | raniły | |
| future tense | 1st | będę ranił1 | będę raniła1 | będziemy ranili1 | będziemy raniły1 | |
| 2nd | będziesz ranił1 | będziesz raniła1 | będziecie ranili1 | będziecie raniły1 | ||
| 3rd | będzie ranił1 | będzie raniła1 | będzie raniło1 | będą ranili1 | będą raniły1 | |
| conditional | 1st | raniłbym | raniłabym | ranilibyśmy | raniłybyśmy | |
| 2nd | raniłbyś | raniłabyś | ranilibyście | raniłybyście | ||
| 3rd | raniłby | raniłaby | raniłoby | raniliby | raniłyby | |
| imperative | 1st | — | rańmy | |||
| 2nd | rań | rańcie | ||||
| 3rd | niech rani | niech ranią | ||||
| active adjectival participle | raniący | raniąca | raniące | raniący | raniące | |
| passive adjectival participle | raniony | raniona | ranione | ranieni | ranione | |
| contemporary adverbial participle | raniąc | |||||
| impersonal past | raniono | |||||
| verbal noun | ranienie | |||||
| 1or: będę ranić, będziesz ranić etc. | ||||||