Definify.com
Definition 2025
receptibilis
receptibilis
Latin
Adjective
receptibilis m, f (neuter receptibile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | receptibilis | receptibile | receptibilēs | receptibilia | |
| genitive | receptibilis | receptibilium | |||
| dative | receptibilī | receptibilibus | |||
| accusative | receptibilem | receptibile | receptibilēs | receptibilia | |
| ablative | receptibilī | receptibilibus | |||
| vocative | receptibilis | receptibile | receptibilēs | receptibilia | |
References
- receptibilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- RECEPTIBILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “receptibilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.