Definify.com
Definition 2025
recognitus
recognitus
Latin
Participle
recognitus m (feminine recognita, neuter recognitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | recognitus | recognita | recognitum | recognitī | recognitae | recognita | |
| genitive | recognitī | recognitae | recognitī | recognitōrum | recognitārum | recognitōrum | |
| dative | recognitō | recognitō | recognitīs | ||||
| accusative | recognitum | recognitam | recognitum | recognitōs | recognitās | recognita | |
| ablative | recognitō | recognitā | recognitō | recognitīs | |||
| vocative | recognite | recognita | recognitum | recognitī | recognitae | recognita | |