Definify.com
Definition 2025
refractus
refractus
Latin
Participle
refractus m (feminine refracta, neuter refractum); first/second declension
- broken up or open
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | refractus | refracta | refractum | refractī | refractae | refracta | |
| genitive | refractī | refractae | refractī | refractōrum | refractārum | refractōrum | |
| dative | refractō | refractō | refractīs | ||||
| accusative | refractum | refractam | refractum | refractōs | refractās | refracta | |
| ablative | refractō | refractā | refractō | refractīs | |||
| vocative | refracte | refracta | refractum | refractī | refractae | refracta | |
References
- refractus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- refractus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “refractus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.