Definify.com
Definition 2025
refugus
refugus
Latin
Adjective
refugus m (feminine refuga, neuter refugum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | refugus | refuga | refugum | refugī | refugae | refuga | |
| genitive | refugī | refugae | refugī | refugōrum | refugārum | refugōrum | |
| dative | refugō | refugō | refugīs | ||||
| accusative | refugum | refugam | refugum | refugōs | refugās | refuga | |
| ablative | refugō | refugā | refugō | refugīs | |||
| vocative | refuge | refuga | refugum | refugī | refugae | refuga | |
References
- refugus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- refugus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “refugus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.