Esperanto

Verb

renkonti ‎(present renkontas, past renkontis, future renkontos, conditional renkontus, volitive renkontu)

1. (transitive) to meet, to encounter
   • 1912, Maria Posenaer (translator), Rikke-Tikke-Tak, Hendrik Conscience, :

     Ni diru nur ke komence li renkontis multajn malfacilaĵojn en la batalo por la vivo.

     Let us say only that at first he encountered many difficulties in the battle for his life.

Conjugation

Conjugation of renkonti present past future singular plural singular plural singular plural tense renkontas renkontis renkontos active participle renkontanta renkontantaj renkontinta renkontintaj renkontonta renkontontaj acc. renkontantan renkontantajn renkontintan renkontintajn renkontontan renkontontajn passive participle renkontata renkontataj renkontita renkontitaj renkontota renkontotaj acc. renkontatan renkontatajn renkontitan renkontitajn renkontotan renkontotajn nominal active participle renkontanto renkontantoj renkontinto renkontintoj renkontonto renkontontoj acc. renkontanton renkontantojn renkontinton renkontintojn renkontonton renkontontojn nominal passive participle renkontato renkontatoj renkontito renkontitoj renkontoto renkontotoj acc. renkontaton renkontatojn renkontiton renkontitojn renkontoton renkontotojn adverbial active participle renkontante renkontinte renkontonte adverbial passive participle renkontate renkontite renkontote infinitive renkonti imperative renkontu conditional renkontus