Esperanto
Verb
repudii (present repudias, past repudiis, future repudios, conditional repudius, volitive repudiu)
- (transitive) to repudiate ones spouse, to unilaterally divorce
Conjugation
| |
Conjugation of repudii
 |
present |
past |
future |
| singular |
plural |
singular |
plural |
singular |
plural |
| tense |
repudias |
repudiis |
repudios |
| active participle |
|
repudianta |
repudiantaj |
repudiinta |
repudiintaj |
repudionta |
repudiontaj |
| acc.
|
repudiantan |
repudiantajn |
repudiintan |
repudiintajn |
repudiontan |
repudiontajn |
| passive participle |
|
repudiata |
repudiataj |
repudiita |
repudiitaj |
repudiota |
repudiotaj |
| acc.
|
repudiatan |
repudiatajn |
repudiitan |
repudiitajn |
repudiotan |
repudiotajn |
| nominal active participle |
|
repudianto |
repudiantoj |
repudiinto |
repudiintoj |
repudionto |
repudiontoj |
| acc.
|
repudianton |
repudiantojn |
repudiinton |
repudiintojn |
repudionton |
repudiontojn |
| nominal passive participle |
|
repudiato |
repudiatoj |
repudiito |
repudiitoj |
repudioto |
repudiotoj |
| acc.
|
repudiaton |
repudiatojn |
repudiiton |
repudiitojn |
repudioton |
repudiotojn |
| adverbial active participle |
repudiante |
repudiinte |
repudionte |
| adverbial passive participle |
repudiate |
repudiite |
repudiote |
| infinitive |
repudii
|
imperative |
repudiu |
conditional |
repudius |
|
Latin
Noun
repudiī
- genitive singular of repudium