Definify.com
Definition 2025
resignatus
resignatus
Latin
Participle
resignātus m (feminine resignāta, neuter resignātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | resignātus | resignāta | resignātum | resignātī | resignātae | resignāta | |
| genitive | resignātī | resignātae | resignātī | resignātōrum | resignātārum | resignātōrum | |
| dative | resignātō | resignātō | resignātīs | ||||
| accusative | resignātum | resignātam | resignātum | resignātōs | resignātās | resignāta | |
| ablative | resignātō | resignātā | resignātō | resignātīs | |||
| vocative | resignāte | resignāta | resignātum | resignātī | resignātae | resignāta | |