Definify.com
Definition 2025
rheumaticus
rheumaticus
Latin
Adjective
rheumaticus m (feminine rheumatica, neuter rheumaticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rheumaticus | rheumatica | rheumaticum | rheumaticī | rheumaticae | rheumatica | |
| genitive | rheumaticī | rheumaticae | rheumaticī | rheumaticōrum | rheumaticārum | rheumaticōrum | |
| dative | rheumaticō | rheumaticō | rheumaticīs | ||||
| accusative | rheumaticum | rheumaticam | rheumaticum | rheumaticōs | rheumaticās | rheumatica | |
| ablative | rheumaticō | rheumaticā | rheumaticō | rheumaticīs | |||
| vocative | rheumatice | rheumatica | rheumaticum | rheumaticī | rheumaticae | rheumatica | |
References
- rheumaticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “rheumaticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.