Definify.com
Definition 2025
rikkumaton
rikkumaton
Finnish
Adjective
rikkumaton (not comparable)
Declension
| Inflection of rikkumaton (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | rikkumaton | rikkumattomat | |
| genitive | rikkumattoman | rikkumattomien | |
| partitive | rikkumatonta | rikkumattomia | |
| illative | rikkumattomaan | rikkumattomiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | rikkumaton | rikkumattomat | |
| accusative | nom. | rikkumaton | rikkumattomat |
| gen. | rikkumattoman | ||
| genitive | rikkumattoman | rikkumattomien rikkumatontenrare |
|
| partitive | rikkumatonta | rikkumattomia | |
| inessive | rikkumattomassa | rikkumattomissa | |
| elative | rikkumattomasta | rikkumattomista | |
| illative | rikkumattomaan | rikkumattomiin | |
| adessive | rikkumattomalla | rikkumattomilla | |
| ablative | rikkumattomalta | rikkumattomilta | |
| allative | rikkumattomalle | rikkumattomille | |
| essive | rikkumattomana | rikkumattomina | |
| translative | rikkumattomaksi | rikkumattomiksi | |
| instructive | — | rikkumattomin | |
| abessive | rikkumattomatta | rikkumattomitta | |
| comitative | — | rikkumattomine | |