Definify.com
Definition 2025
roestig
roestig
Dutch
Adjective
roestig (comparative roestiger, superlative roestigst)
Inflection
| Inflection of roestig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | roestig | |||
| inflected | roestige | |||
| comparative | roestiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | roestig | roestiger | het roestigst het roestigste |
|
| indefinite | m./f. sing. | roestige | roestigere | roestigste |
| n. sing. | roestig | roestiger | roestigste | |
| plural | roestige | roestigere | roestigste | |
| definite | roestige | roestigere | roestigste | |
| partitive | roestigs | roestigers | — | |