Definify.com
Definition 2025
romanicus
romanicus
Latin
Adjective
rōmānicus m (feminine rōmānica, neuter rōmānicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rōmānicus | rōmānica | rōmānicum | rōmānicī | rōmānicae | rōmānica | |
| genitive | rōmānicī | rōmānicae | rōmānicī | rōmānicōrum | rōmānicārum | rōmānicōrum | |
| dative | rōmānicō | rōmānicō | rōmānicīs | ||||
| accusative | rōmānicum | rōmānicam | rōmānicum | rōmānicōs | rōmānicās | rōmānica | |
| ablative | rōmānicō | rōmānicā | rōmānicō | rōmānicīs | |||
| vocative | rōmānice | rōmānica | rōmānicum | rōmānicī | rōmānicae | rōmānica | |