Definify.com
Definition 2025
rondinar
rondinar
Catalan
Verb
rondinar (first-person singular present rondino, past participle rondinat)
- to grumble (to complain)
Conjugation
Conjugation of rondinar (first conjugation)
| infinitive | rondinar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | rondinant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | rondinat | rondinada | |||||
| plural | rondinats | rondinades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | rondino | rondines | rondina | rondinem | rondineu | rondinen | |
| imperfect | rondinava | rondinaves | rondinava | rondinàvem | rondinàveu | rondinaven | |
| future | rondinaré | rondinaràs | rondinarà | rondinarem | rondinareu | rondinaran | |
| preterite | rondiní | rondinares | rondinà | rondinàrem | rondinàreu | rondinaren | |
| conditional | rondinaria | rondinaries | rondinaria | rondinaríem | rondinaríeu | rondinarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | rondini | rondinis | rondini | rondinem | rondineu | rondinin | |
| imperfect | rondinés | rondinessis | rondinés | rondinéssim | rondinéssiu | rondinessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | rondina | rondini | rondinem | rondineu | rondinin | ||
Occitan
Verb
rondinar
- to grumble (to complain)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.