Hungarian
Noun
rozmaring (plural rozmaringok)
- rosemary (Rosmarinus officinalis)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|---|
|
singular |
plural |
| nominative |
rozmaring
|
rozmaringok
|
| accusative |
rozmaringot
|
rozmaringokat
|
| dative |
rozmaringnak
|
rozmaringoknak
|
| instrumental |
rozmaringgal
|
rozmaringokkal
|
| causal-final |
rozmaringért
|
rozmaringokért
|
| translative |
rozmaringgá
|
rozmaringokká
|
| terminative |
rozmaringig
|
rozmaringokig
|
| essive-formal |
rozmaringként
|
rozmaringokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
rozmaringban
|
rozmaringokban
|
| superessive |
rozmaringon
|
rozmaringokon
|
| adessive |
rozmaringnál
|
rozmaringoknál
|
| illative |
rozmaringba
|
rozmaringokba
|
| sublative |
rozmaringra
|
rozmaringokra
|
| allative |
rozmaringhoz
|
rozmaringokhoz
|
| elative |
rozmaringból
|
rozmaringokból
|
| delative |
rozmaringról
|
rozmaringokról
|
| ablative |
rozmaringtól
|
rozmaringoktól
|
| Possessive forms of rozmaring
|
|---|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
rozmaringom
|
rozmaringjaim
|
| 2nd person sing. |
rozmaringod
|
rozmaringjaid
|
| 3rd person sing. |
rozmaringja
|
rozmaringjai
|
| 1st person plural |
rozmaringunk
|
rozmaringjaink
|
| 2nd person plural |
rozmaringotok
|
rozmaringjaitok
|
| 3rd person plural |
rozmaringjuk
|
rozmaringjaik
|
