Definify.com
Definition 2025
rubidus
rubidus
Latin
Adjective
rubidus m (feminine rubida, neuter rubidum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rubidus | rubida | rubidum | rubidī | rubidae | rubida | |
| genitive | rubidī | rubidae | rubidī | rubidōrum | rubidārum | rubidōrum | |
| dative | rubidō | rubidō | rubidīs | ||||
| accusative | rubidum | rubidam | rubidum | rubidōs | rubidās | rubida | |
| ablative | rubidō | rubidā | rubidō | rubidīs | |||
| vocative | rubide | rubida | rubidum | rubidī | rubidae | rubida | |
Related terms
- rubinus
Synonyms
References
- rubidus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “rubidus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.