Definify.com
Definition 2025
ructandus
ructandus
Latin
Participle
ructandus m (feminine ructanda, neuter ructandum); first/second declension
- which is to be belched
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ructandus | ructanda | ructandum | ructandī | ructandae | ructanda | |
| genitive | ructandī | ructandae | ructandī | ructandōrum | ructandārum | ructandōrum | |
| dative | ructandō | ructandō | ructandīs | ||||
| accusative | ructandum | ructandam | ructandum | ructandōs | ructandās | ructanda | |
| ablative | ructandō | ructandā | ructandō | ructandīs | |||
| vocative | ructande | ructanda | ructandum | ructandī | ructandae | ructanda | |