Definify.com
Webster 1913 Edition
Rutin
Ru′tin
(rṳ′tĭn)
, Noun.
(Chem.)
A glucoside resembling, but distinct from, quercitrin. Rutin is found in the leaves of the rue (
Ruta graveolens
) and other plants, and obtained as a bitter yellow crystalline substance which yields quercitin on decomposition. Definition 2025
rutin
rutin
English
Noun
rutin (uncountable)
- (biochemistry) A flavonoid, found in many plants, that is a glycoside of quercetin and rutinose.
Anagrams
Hungarian
Etymology
Borrowing from French routine.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrutin]
- Hyphenation: ru‧tin
Noun
rutin (plural rutinok)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rutin | rutinok |
| accusative | rutint | rutinokat |
| dative | rutinnak | rutinoknak |
| instrumental | rutinnal | rutinokkal |
| causal-final | rutinért | rutinokért |
| translative | rutinná | rutinokká |
| terminative | rutinig | rutinokig |
| essive-formal | rutinként | rutinokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rutinban | rutinokban |
| superessive | rutinon | rutinokon |
| adessive | rutinnál | rutinoknál |
| illative | rutinba | rutinokba |
| sublative | rutinra | rutinokra |
| allative | rutinhoz | rutinokhoz |
| elative | rutinból | rutinokból |
| delative | rutinról | rutinokról |
| ablative | rutintól | rutinoktól |
| Possessive forms of rutin | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | rutinom | rutinjaim |
| 2nd person sing. | rutinod | rutinjaid |
| 3rd person sing. | rutinja | rutinjai |
| 1st person plural | rutinunk | rutinjaink |
| 2nd person plural | rutinotok | rutinjaitok |
| 3rd person plural | rutinjuk | rutinjaik |
Derived terms
- rutinos
(Compound words):
- rutinbeavatkozás
- rutinellenőrzés
- rutinfeladat
- rutinmunka
- rutinműtét
- rutinpálya
- rutinszerzés
References
- ↑ Tótfalusi István, Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára. Tinta Könyvkiadó, Budapest, 2005, ISBN 963 7094 20 2