Definify.com
Definition 2025
ruumen
ruumen
Finnish
Noun
ruumen
Declension
| Inflection of ruumen (Kotus type 32/sisar, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | ruumen | ruumenet | |
| genitive | ruumenen | ruumenien ruumenten |
|
| partitive | ruumenta | ruumenia | |
| illative | ruumeneen | ruumeniin | |
| singular | plural | ||
| nominative | ruumen | ruumenet | |
| accusative | nom. | ruumen | ruumenet |
| gen. | ruumenen | ||
| genitive | ruumenen | ruumenien ruumenten |
|
| partitive | ruumenta | ruumenia | |
| inessive | ruumenessa | ruumenissa | |
| elative | ruumenesta | ruumenista | |
| illative | ruumeneen | ruumeniin | |
| adessive | ruumenella | ruumenilla | |
| ablative | ruumenelta | ruumenilta | |
| allative | ruumenelle | ruumenille | |
| essive | ruumenena | ruumenina | |
| translative | ruumeneksi | ruumeniksi | |
| instructive | — | ruumenin | |
| abessive | ruumenetta | ruumenitta | |
| comitative | — | ruumenineen | |