Definify.com
Definition 2025
sanctificatus
sanctificatus
Latin
Participle
sānctificātus m (feminine sānctificāta, neuter sānctificātum); first/second declension
- consecrated
- purified (freed from sin)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | sānctificātus | sānctificāta | sānctificātum | sānctificātī | sānctificātae | sānctificāta | |
| genitive | sānctificātī | sānctificātae | sānctificātī | sānctificātōrum | sānctificātārum | sānctificātōrum | |
| dative | sānctificātō | sānctificātō | sānctificātīs | ||||
| accusative | sānctificātum | sānctificātam | sānctificātum | sānctificātōs | sānctificātās | sānctificāta | |
| ablative | sānctificātō | sānctificātā | sānctificātō | sānctificātīs | |||
| vocative | sānctificāte | sānctificāta | sānctificātum | sānctificātī | sānctificātae | sānctificāta | |