Definify.com
Definition 2025
satisfaciens
satisfaciens
Latin
Participle
satisfaciēns m, f, n (genitive satisfacientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | satisfaciēns | satisfacientēs | satisfacientia | ||
| genitive | satisfacientis | satisfacientium | |||
| dative | satisfacientī | satisfacientibus | |||
| accusative | satisfacientem | satisfaciēns | satisfacientēs | satisfacientia | |
| ablative | satisfaciente, satisfacientī1 | satisfacientibus | |||
| vocative | satisfaciēns | satisfacientēs | satisfacientia | ||
1When used purely as an adjective.