Definify.com
Definition 2025
scandinavicus
scandinavicus
Latin
Adjective
scandināvicus m (feminine scandināvica, neuter scandināvicum); first/second declension
- Scandinavian
- 1629, Erycius Puteanus, De S. Flavia Domitilla, Clarissima martyre, page 23
- Deinde quinque in Suecia et Norvegia monumenta Germanicis Runis inscripta, detecta sunt, quanim auctor, quum inscriptiones Scandinavica lingua conscriptae et Germanicis etiam Scandinavicae Runae intermixtae sint, peregrinus fuisse minime potest.
- 1629, Erycius Puteanus, De S. Flavia Domitilla, Clarissima martyre, page 23
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | scandināvicus | scandināvica | scandināvicum | scandināvicī | scandināvicae | scandināvica | |
| genitive | scandināvicī | scandināvicae | scandināvicī | scandināvicōrum | scandināvicārum | scandināvicōrum | |
| dative | scandināvicō | scandināvicō | scandināvicīs | ||||
| accusative | scandināvicum | scandināvicam | scandināvicum | scandināvicōs | scandināvicās | scandināvica | |
| ablative | scandināvicō | scandināvicā | scandināvicō | scandināvicīs | |||
| vocative | scandināvice | scandināvica | scandināvicum | scandināvicī | scandināvicae | scandināvica | |