Definify.com

Definition 2024


schréien

schréien

See also: schreien and Schreien

Luxembourgish

Verb

schréien (third-person singular present schréit, past participle geschréit, auxiliary verb hunn)

  1. (transitive) to bevel, to chamfer
Conjugation
Regular
infinitive schréien
participle geschréit
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular schréien
2nd singular schréis schréi
3rd singular schréit
1st plural schréien
2nd plural schréit schréit
3rd plural schréien
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.
Derived terms
  • ofschréien

Etymology 2

Adjective

schréien

  1. masculine nominative of schréi
  2. masculine accusative of schréi
  3. masculine dative of schréi
  4. neuter dative of schréi
  5. plural dative of schréi