Definify.com
Definition 2025
scrutandus
scrutandus
Latin
Participle
scrūtandus m (feminine scrūtanda, neuter scrūtandum); first/second declension
- which is to be examined
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | scrūtandus | scrūtanda | scrūtandum | scrūtandī | scrūtandae | scrūtanda | |
| genitive | scrūtandī | scrūtandae | scrūtandī | scrūtandōrum | scrūtandārum | scrūtandōrum | |
| dative | scrūtandō | scrūtandō | scrūtandīs | ||||
| accusative | scrūtandum | scrūtandam | scrūtandum | scrūtandōs | scrūtandās | scrūtanda | |
| ablative | scrūtandō | scrūtandā | scrūtandō | scrūtandīs | |||
| vocative | scrūtande | scrūtanda | scrūtandum | scrūtandī | scrūtandae | scrūtanda | |