Definify.com
Definition 2025
scrutatus
scrutatus
Latin
Participle
scrūtatus m (feminine scrūtata, neuter scrūtatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | scrūtatus | scrūtata | scrūtatum | scrūtatī | scrūtatae | scrūtata | |
| genitive | scrūtatī | scrūtatae | scrūtatī | scrūtatōrum | scrūtatārum | scrūtatōrum | |
| dative | scrūtatō | scrūtatō | scrūtatīs | ||||
| accusative | scrūtatum | scrūtatam | scrūtatum | scrūtatōs | scrūtatās | scrūtata | |
| ablative | scrūtatō | scrūtatā | scrūtatō | scrūtatīs | |||
| vocative | scrūtate | scrūtata | scrūtatum | scrūtatī | scrūtatae | scrūtata | |
References
- scrutatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “scrutatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.