Definify.com
Definition 2025
segg
segg
Hungarian
Etymology
From Proto-Finno-Ugric *śäŋkɜ (“buttocks”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɛɡː]
- Hyphenation: segg
Noun
segg (plural seggek)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | segg | seggek |
| accusative | segget | seggeket |
| dative | seggnek | seggeknek |
| instrumental | seggel | seggekkel |
| causal-final | seggért | seggekért |
| translative | seggé | seggekké |
| terminative | seggig | seggekig |
| essive-formal | seggként | seggekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | seggben | seggekben |
| superessive | seggen | seggeken |
| adessive | seggnél | seggeknél |
| illative | seggbe | seggekbe |
| sublative | seggre | seggekre |
| allative | segghez | seggekhez |
| elative | seggből | seggekből |
| delative | seggről | seggekről |
| ablative | seggtől | seggektől |
| Possessive forms of segg | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | seggem | seggeim |
| 2nd person sing. | segged | seggeid |
| 3rd person sing. | segge | seggei |
| 1st person plural | seggünk | seggeink |
| 2nd person plural | seggetek | seggeitek |
| 3rd person plural | seggük | seggeik |
See also
- (buttocks): fenék, ülep
Derived terms
Middle English
Noun
segg (plural seggs)
- man
- Sir Gawain and the Green Knight
- Gladly I wolde / Se þat segg in sy3t, and with hymself speke
- Sir Gawain and the Green Knight