Definify.com
Definition 2025
silvaticus
silvaticus
Latin
Adjective
silvāticus m (feminine silvātica, neuter silvāticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | silvāticus | silvātica | silvāticum | silvāticī | silvāticae | silvātica | |
| genitive | silvāticī | silvāticae | silvāticī | silvāticōrum | silvāticārum | silvāticōrum | |
| dative | silvāticō | silvāticō | silvāticīs | ||||
| accusative | silvāticum | silvāticam | silvāticum | silvāticōs | silvāticās | silvātica | |
| ablative | silvāticō | silvāticā | silvāticō | silvāticīs | |||
| vocative | silvātice | silvātica | silvāticum | silvāticī | silvāticae | silvātica | |
Descendants
References
- silvaticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- SILVATICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “silvaticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.