Definify.com
Definition 2024
smöken
smöken
See also: smoken
Low German
Alternative forms
Verb
smöken (past smöök, past participle smöökt, auxiliary verb hebben)
- to smoke
- Ik smöök nich
- I don't smoke
- Ik smöök nich
Conjugation
Conjugation of smöken (weak verb)
| infinitive | smöken | |
|---|---|---|
| indicative | present | preterite |
| 1st person singular | smöök | smöök |
| 2nd person singular | smööks(t) | smööks(t) |
| 3rd person singular | smöök(t) | smöök |
| plural | smöökt, smööken | smöken |
| imperative | present | — |
| singular | smöök(e) | |
| plural | smöökt | |
| participle | present | past |
| smöken | (e)smöökt, gesmöökt | |
| Note: This conjugation is one of many; neither its grammar nor spelling apply to all dialects. | ||