Definify.com
Definition 2025
sobrius
sobrius
Latin
Adjective
sōbrius m (feminine sōbria, neuter sōbrium); first/second declension
- sober (not drunk)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | sōbrius | sōbria | sōbrium | sōbriī | sōbriae | sōbria | |
| genitive | sōbriī | sōbriae | sōbriī | sōbriōrum | sōbriārum | sōbriōrum | |
| dative | sōbriō | sōbriō | sōbriīs | ||||
| accusative | sōbrium | sōbriam | sōbrium | sōbriōs | sōbriās | sōbria | |
| ablative | sōbriō | sōbriā | sōbriō | sōbriīs | |||
| vocative | sōbrie | sōbria | sōbrium | sōbriī | sōbriae | sōbria | |
Descendants
References
- sobrius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sobrius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- SOBRIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “sobrius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.