Definify.com
Definition 2025
solakka
solakka
Finnish
Adjective
solakka (comparative solakampi, superlative solakin or solakoin)
Declension
| Inflection of solakka (Kotus type 14/solakka, kk-k gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | solakka | solakat | |
| genitive | solakan | solakoiden solakoitten solakkojen |
|
| partitive | solakkaa | solakoita solakkoja |
|
| illative | solakkaan | solakoihin solakkoihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | solakka | solakat | |
| accusative | nom. | solakka | solakat |
| gen. | solakan | ||
| genitive | solakan | solakoiden solakoitten solakkojen solakkainrare |
|
| partitive | solakkaa | solakoita solakkoja |
|
| inessive | solakassa | solakoissa | |
| elative | solakasta | solakoista | |
| illative | solakkaan | solakoihin solakkoihin |
|
| adessive | solakalla | solakoilla | |
| ablative | solakalta | solakoilta | |
| allative | solakalle | solakoille | |
| essive | solakkana | solakkoina | |
| translative | solakaksi | solakoiksi | |
| instructive | — | solakoin | |
| abessive | solakatta | solakoitta | |
| comitative | — | solakkoineen | |
Derived terms
- solakkuus
- solakoittaa
- solakoitua