Definify.com
Definition 2025
solitarius
solitarius
Latin
Adjective
sōlitārius m (feminine sōlitāria, neuter sōlitārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | sōlitārius | sōlitāria | sōlitārium | sōlitāriī | sōlitāriae | sōlitāria | |
| genitive | sōlitāriī | sōlitāriae | sōlitāriī | sōlitāriōrum | sōlitāriārum | sōlitāriōrum | |
| dative | sōlitāriō | sōlitāriō | sōlitāriīs | ||||
| accusative | sōlitārium | sōlitāriam | sōlitārium | sōlitāriōs | sōlitāriās | sōlitāria | |
| ablative | sōlitāriō | sōlitāriā | sōlitāriō | sōlitāriīs | |||
| vocative | sōlitārie | sōlitāria | sōlitārium | sōlitāriī | sōlitāriae | sōlitāria | |
Descendants
References
- solitarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- solitarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- SOLITARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “solitarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to live a lonely life: vitam solitariam agere
- to live a lonely life: vitam solitariam agere