Definify.com
Definition 2025
spiker
spiker
Norwegian Bokmål
Pronunciation
Etymology
From Middle Low German spiker
Noun
spiker m (definite singular spikeren, indefinite plural spiker or spikere or spikre or spikrer, definite plural spikerne or spikrene)
- a nail (spike-shaped metal fastener used for joining wood or similar materials)
See also
- spikar (Nynorsk)
References
- “spiker” in The Bokmål Dictionary.
Serbo-Croatian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /spîker/
- Hyphenation: spi‧ker
Noun
spȉker m (Cyrillic spelling спи̏кер)
Declension
Declension of spiker
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | spiker | spikeri |
| genitive | spikera | spikera |
| dative | spikeru | spikerima |
| accusative | spikera | spikere |
| vocative | spikeru | spikeri |
| locative | spikeru | spikerima |
| instrumental | spikerom | spikerima |
References
- “spiker” in Hrvatski jezični portal