Definify.com
Definition 2025
sponsatus
sponsatus
Latin
Participle
spōnsātus m (feminine spōnsāta, neuter spōnsātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | spōnsātus | spōnsāta | spōnsātum | spōnsātī | spōnsātae | spōnsāta | |
| genitive | spōnsātī | spōnsātae | spōnsātī | spōnsātōrum | spōnsātārum | spōnsātōrum | |
| dative | spōnsātō | spōnsātō | spōnsātīs | ||||
| accusative | spōnsātum | spōnsātam | spōnsātum | spōnsātōs | spōnsātās | spōnsāta | |
| ablative | spōnsātō | spōnsātā | spōnsātō | spōnsātīs | |||
| vocative | spōnsāte | spōnsāta | spōnsātum | spōnsātī | spōnsātae | spōnsāta | |