Definify.com
Definition 2025
spumatus
spumatus
Latin
Participle
spūmātus m (feminine spūmāta, neuter spūmātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | spūmātus | spūmāta | spūmātum | spūmātī | spūmātae | spūmāta | |
| genitive | spūmātī | spūmātae | spūmātī | spūmātōrum | spūmātārum | spūmātōrum | |
| dative | spūmātō | spūmātō | spūmātīs | ||||
| accusative | spūmātum | spūmātam | spūmātum | spūmātōs | spūmātās | spūmāta | |
| ablative | spūmātō | spūmātā | spūmātō | spūmātīs | |||
| vocative | spūmāte | spūmāta | spūmātum | spūmātī | spūmātae | spūmāta | |
References
- spumatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - spumatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers