Definify.com
Definition 2025
spurcus
spurcus
Latin
Adjective
spurcus m (feminine spurca, neuter spurcum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | spurcus | spurca | spurcum | spurcī | spurcae | spurca | |
| genitive | spurcī | spurcae | spurcī | spurcōrum | spurcārum | spurcōrum | |
| dative | spurcō | spurcō | spurcīs | ||||
| accusative | spurcum | spurcam | spurcum | spurcōs | spurcās | spurca | |
| ablative | spurcō | spurcā | spurcō | spurcīs | |||
| vocative | spurce | spurca | spurcum | spurcī | spurcae | spurca | |
Derived terms
Related terms
- spurcāmen
- spurcātus
Descendants
References
- spurcus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- spurcus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “spurcus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.