Definify.com
Definition 2025
stabiel
stabiel
Dutch
Adjective
stabiel (comparative stabieler, superlative stabielst)
Inflection
| Inflection of stabiel | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | stabiel | |||
| inflected | stabiele | |||
| comparative | stabieler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | stabiel | stabieler | het stabielst het stabielste |
|
| indefinite | m./f. sing. | stabiele | stabielere | stabielste |
| n. sing. | stabiel | stabieler | stabielste | |
| plural | stabiele | stabielere | stabielste | |
| definite | stabiele | stabielere | stabielste | |
| partitive | stabiels | stabielers | — | |
Synonyms
Antonyms
- labiel
- onevenwichtig
- veranderlijk
- wispelturig