Definify.com
Definition 2025
stabiliens
stabiliens
Latin
Participle
stabiliēns m, f, n (genitive stabilientis); third declension
- confirming, securing etc.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | stabiliēns | stabilientēs | stabilientia | ||
| genitive | stabilientis | stabilientium | |||
| dative | stabilientī | stabilientibus | |||
| accusative | stabilientem | stabiliēns | stabilientēs | stabilientia | |
| ablative | stabiliente, stabilientī1 | stabilientibus | |||
| vocative | stabiliēns | stabilientēs | stabilientia | ||
1When used purely as an adjective.