Definify.com
Definition 2025
stabilitus
stabilitus
Latin
Participle
stabilītus m (feminine stabilīta, neuter stabilītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | stabilītus | stabilīta | stabilītum | stabilītī | stabilītae | stabilīta | |
| genitive | stabilītī | stabilītae | stabilītī | stabilītōrum | stabilītārum | stabilītōrum | |
| dative | stabilītō | stabilītō | stabilītīs | ||||
| accusative | stabilītum | stabilītam | stabilītum | stabilītōs | stabilītās | stabilīta | |
| ablative | stabilītō | stabilītā | stabilītō | stabilītīs | |||
| vocative | stabilīte | stabilīta | stabilītum | stabilītī | stabilītae | stabilīta | |