Definify.com
Definition 2024
stafa
stafa
Icelandic
Verb
stafa (weak verb, third-person singular past indicative stafaði, supine stafað)
- (transitive, with accusative) to spell
- Hvernig stafarðu þetta orð?
- How do you spell this word?
- Hvernig stafarðu þetta orð?
- (transitive, with dative) to radiate, emanate
- (with preposition af + dative) to result, stem (from), be caused (by)
Conjugation
stafa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að stafa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stafað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stafandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég stafa | við stöfum | present (nútíð) |
ég stafi | við stöfum |
þú stafar | þið stafið | þú stafir | þið stafið | ||
hann, hún, það stafar | þeir, þær, þau stafa | hann, hún, það stafi | þeir, þær, þau stafi | ||
past (þátíð) |
ég stafaði | við stöfuðum | past (þátíð) |
ég stafaði | við stöfuðum |
þú stafaðir | þið stöfuðuð | þú stafaðir | þið stöfuðuð | ||
hann, hún, það stafaði | þeir, þær, þau stöfuðu | hann, hún, það stafaði | þeir, þær, þau stöfuðu | ||
imperative (boðháttur) |
stafa (þú) | stafið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stafaðu | stafiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Etymology 2
Noun
stafa
- indefinite genitive plural of stafur